هفته نامه اطلاع رسانی شهرداری قزوین

تابستان 89 پژوهشی با عنوان «آلودگی صوتی در شهر قزوین» توسط عده ای از استادیاران گروه بهداشت دانشگاه علوم پزشکی استان با همراهی اداره‌کل حفاظت محیط زیست قزوین انجام شد که بر اساس آن با تقسیم شهر به سه قسمت، میزان آلودگی صوتی در آن طبق روش مورد تایید سازمان حفاظت محیط زیست مورد بررسی و سنجش قرار گرفت و در نتیجه این امر مشخص شد که میانگین تراز صدای معادل در شهر قزوین از حد استاندارد محیط زیست برای محیط‌های مسکونی و تجاری بالاتر است.

همچنین میزان تراز صدای معادل در بخشی از قسمت‌های میانی و جنوبی شهر بیش از چهار برابر حد توصیه شده استاندارد محیط زیست برای مناطق شهری بود که این رقم برای مناطق شمالی میزان کمتری داشت.

بر این اساس، میزان تراز صدای معادل در مناطق جنوبی دو برابر مناطق میانی و چهار برابر مناطق شمالی شهر قزوین گزارش شد که پژوهشگران مسائلی نظیر تراکم جمعیت و حجم بالای تردد مردم و وسایل نقلیه به واسطه وجود مراکز تجاری نظیر بازار را از جمله دلایل آن عنوان کردند.

چند سال پیش هم صدرالدین علیپور، مدیرکل وقت محیط زیست قزوین آلودگی صوتی را دومین عامل آلودگی هوا پس از آلودگی‌های شیمیایی ذکر و بر ضرورت استفاده از روش‌های ارزیابی و کنترل آلودگی صوتی با هدف حذف و کاهش آثار آلودگی صوتی تاکید کرد.

در استان ما البته به واسطه وجود صدها واحد تولیدی و صنعتی، بایدآلودگی صوتی را جدی‌تر گرفت؛ ضمن اینکه حدود 300 کارگاه در استان وجود دارد که کنترل یا حذف نشدن سر و صدای آنها اختلالات جسمی و روانی نظیر پرخاشگری و بی‌حوصلگی، سردرد، سرگیجه، تهوع، افزایش فشار خون، کاهش بازده کاری، افزایش حوادث حین کار و کاهش شنوایی را برای کارکنانی به دنبال دارد که هر یک از آنان شهروندان این شهر و دارای خانواده‌هایی هستند که این تبعات بر آنان هم اثر منفی می‌گذارد.

ترافیک؛ علت اصلی آلودگی شهری

رئیس اداره نظارت و پایش اداره‌کل حفاظت محیط زیست قزوین ترافیک را علت اصلی آلودگی صوتی شهر در قزوین می‌داند و لازمه بهبود شرایط را کاهش این نوع از آلودگی عنوان می‌کند.

جمشید کاووسی با بیان اینکه انعکاس هر نوع صدا و ارتعاش بیش از حد مجاز در فضای باز، آلودگی صوتی نامیده می‌شود، به "پیام شهر" می‌گوید: حد مجاز صدا بر اساس استانداردها مشخص می‌شود که در بازه زمانی 7 صبح تا 10 شب، 55 دسی‌بل و در بازه 10 شب تا 7 صبح 45 دسی‌بل است.

او، عوامل ایجاد صدا را شامل منابع ثابت و متحرک عنوان می‌کند و می‌افزاید: منابع ثابت شامل مشاغلی مانند صافکاری‌، جوشکاری‌ و وجود کارخانجات و واحدهای تولیدی داخل شهر است که در شهر قزوین هم مناطقی مانند خیابان نواب، بلوار اسدآبادی و دروازه رشت از مهمترین نقاط تمرکز این مشاغل است و بیشتر با آلودگی صوتی ناشی از این نوع منابع ثابت درگیر است.

این مسئول، منابع متحرک را عامل اصلی آلودگی صوتی در شهر ما می‌داند که مهم‌ترین آنها خودروها و موتورسیکلت‌ها هستند و عواملی مانند کیفیت پایین خودروها، آسفالت، اصلاح هندسی نامناسب، کمبود درخت و فضای سبز و ساختمان‌های بلندمرتبه به عنوان عوامل ثانویه بر این آلودگی می‌افزاید.

کاووسی اضافه می‌کند: کم بودن عرض معابر به دلیل طولانی کردن مسیر تردد خودرو و موتورسیکلت باعث افزایش آلودگی صوتی می‌شود و تعداد بالای وسایل نقلیه که روزانه وارد معابر می‌شوند نیز بر افزایش آلودگی صوتی اثرگذار هستند.

او ادامه می‌دهد: روزانه شرکت‌های خودروزسازی خودرو می‌سازند و مردم آنها را خریداری می‌کنند که البته کیفیت این خودروها نیز جای بحث دارد و بر افزایش آلودگی صوتی موثر است.

به گفته کاووسی، برنامه‌ریزی دقیق برای توسعه سامانه حمل و نقل عمومی و ترغیب مردم برای استفاده از آن، از جدی‌ترین راه‌های کاهش آلودگی صوتی است که به موازات آن باید اصلاح هندسی معابر، توسعه فضای سبز و درختان، افزایش کیفیت تولید خودروها و بهبود شیوه‌های شهرسازی و مبلمان شهری در دستور کار باشد.

این مسئول تصریح می‌کند: در سال‌های گذشته میزان آلودگی صوتی شهر قزوین در قالب پژوهشی با سنجش 20 ایستگاه مورد بررسی قرار گرفت که در تمام آنها میزان صدا  بین 70 تا 73 دسی‌بل یعنی بالاتر از حد مجاز بود.

کاووسی می‌گوید: در مناطق مرکزی و جنوبی شهر مانند سبزه‌میدان، دروازه رشت و چهارراه ولی عصر(عج) به دلایلی از جمله ترافیک زیاد و عرض کم معابر، آلودگی صوتی بیشتر بود.

چند پیشنهاد

اما در میان دیگر شهرهای استان نیز طبق پژوهشی که در سال 95 برای بررسی وضعیت آلودگی صوتی چهار شهر تاکستان، آبیک، الوند و محمدیه صورت گرفت، شهر آبیک در مقایسه با سایر شهرهای مورد بررسی آرام تر و از اتفاقات صوتی کمتری برخوردار است.

بر اساس این مقاله که در کنفرانس بین المللی مهندسی معماری و شهرسازی منتشر شده است، به لحاظ تراز صدای معادل و شاخص آزاررسانی؛ شهر الوند در جایگاه نخست، دو شهر محمدیه و تاکستان در رتبه دوم و شهر آبیک در جایگاه آخر قرار می‌گیرد.

در بخشی از این مقاله آمده است: با کاستن از تعداد تردد وسایط نقلیه به نظر می‌رسد دستیابی به شهری عاری از آلاینده‌های بصری و صوتی و در نهایت جامعه‌ای سالم و پرنشاط در سایه همکاری مشترک مردم، دستگاه‌های اجرایی نظیر استانداری، شهرداری، سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری، سازمان نظام مهندسی، پلیس راهنمایی و رانندگی با مراکز دانشگاهی استان و در قالب پروژه‌های کاربردی قابل دستیابی است.

همچنین در این مقاله اشاره شده است که روش‌هایی نظیر تشویق مردم به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، دوچرخه یا پیاده‌روی، انجام برخی از فعالیت‌های بانکی یا اداری به روش‌های الکترونیکی نوین یا بهبود ترافیک با اصلاح هندسی معابر، بهبود کیفیت آسفالت خیابان‌ها، ترمیم و لکه‌گیری چاله‌ها، همسان‌سازی دریچه‌های آب، فاضلاب و...، ساخت تقاطع‌های غیرهمسطح، ساخت مسیرهای کوتاه‌تر به منظور کاستن از زمان سفر خودروها و تسهیل دسترسی به مناطق مختلف شهری به نحو موثری از صدای ترافیک در خیابان‌های پرترافیک می‌کاهد.

مزاحمت‌های صوتی

اما آلودگی صوتی تنها محدود به سروصدای ناشی از تردد خودروها یا مشاغل مزاحم نیست؛ بلکه گاهی هم خود را به شکل مزاحمت نشان می‌دهد و بیشترین آنها مربوط به سر و صدای افراطی در مراسم عروسی یا زیاد بودن صدای ضبط خودرو در معابر است.

طبق آماری که مرکز اطلاع‌رسانی فرماندهی انتظامی استان قزوین در اختیار "پیام شهر" قرار داده است، در 9 ماه نخست امسال آمار تماس‌های مردمی ثبت شده با سامانه 110 و شکایت به پلیس برای مزاحمت‌های صوتی ناشی از مراسم عروسی در استان 47 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته است.

همچنین بر این اساس؛ شکایت‌های مردمی از خودروها برای ایجاد مزاحمت صوتی در معابر استان طی این مدت 33 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش داشته است.

***

بر پایه این گزارش؛ بیهوده نیست که ترافیک یک مسئله اصلی در مدیریت تمام شهرهای دنیاست، چه اینکه کنترل نشدن آن تبعات جدی در ابعاد مختلف دارد.

اما ابعاد مردمی موضوع آلودگی صوتی نیز بسیار پررنگ است، زیرا هم عامل درد و هم راه درمان در دستان مردم است؛ آنجا که تا حد امکان کمتر از وسایل نقلیه شخصی و تک‌سرنشین استفاده کنند، صاحبان مشاغل پرسروصدا در طرح‌های انتقال این مشاغل به محدوده خارج از شهرها همراهی داشته باشند و کمتر برای اطرافیان مزاحمت‌های صوتی ایجاد کنند.

اما نقش مدیران نیز در زمینه کاهش آلودگی صوتی جدی است و تحقق این هدف، تعامل چشمگیر تمام دستگاه‌های مرتبط با موضوع را می‌طلبد.

 

سوتیتر1: حد مجاز صدا بر اساس استانداردها مشخص می‌شود که در بازه زمانی 7 صبح تا 10 شب 55 دسی‌بل و در بازه 10 شب تا 7 صبح 45 دسی‌بل است؛ اما در قزوین میزان صدا به محدوده بین حدود 70 تا 73 دسی‌بل یعنی بالاتر از حد مجاز می‌رسد

سوتیتر2: در مناطق مرکزی و جنوبی شهر مانند سبزه‌میدان، دروازه رشت و چهارراه ولی عصر(عج) به دلایلی از جمله ترافیک زیاد و عرض کم معابر، آلودگی صوتی بیشتر است

 

تابستان 89 پژوهشی با عنوان «آلودگی صوتی در شهر قزوین» توسط عده ای از استادیاران گروه بهداشت دانشگاه علوم پزشکی استان با همراهی اداره‌کل حفاظت محیط زیست قزوین انجام شد که بر اساس آن با تقسیم شهر به سه قسمت، میزان آلودگی صوتی در آن طبق روش مورد تایید سازمان حفاظت محیط زیست مورد بررسی و سنجش قرار گرفت و در نتیجه این امر مشخص شد که میانگین تراز صدای معادل در شهر قزوین از حد استاندارد محیط زیست برای محیط‌های مسکونی و تجاری بالاتر است.

همچنین میزان تراز صدای معادل در بخشی از قسمت‌های میانی و جنوبی شهر بیش از چهار برابر حد توصیه شده استاندارد محیط زیست برای مناطق شهری بود که این رقم برای مناطق شمالی میزان کمتری داشت.

بر این اساس، میزان تراز صدای معادل در مناطق جنوبی دو برابر مناطق میانی و چهار برابر مناطق شمالی شهر قزوین گزارش شد که پژوهشگران مسائلی نظیر تراکم جمعیت و حجم بالای تردد مردم و وسایل نقلیه به واسطه وجود مراکز تجاری نظیر بازار را از جمله دلایل آن عنوان کردند.

چند سال پیش هم صدرالدین علیپور، مدیرکل وقت محیط زیست قزوین آلودگی صوتی را دومین عامل آلودگی هوا پس از آلودگی‌های شیمیایی ذکر و بر ضرورت استفاده از روش‌های ارزیابی و کنترل آلودگی صوتی با هدف حذف و کاهش آثار آلودگی صوتی تاکید کرد.

در استان ما البته به واسطه وجود صدها واحد تولیدی و صنعتی، بایدآلودگی صوتی را جدی‌تر گرفت؛ ضمن اینکه حدود 300 کارگاه در استان وجود دارد که کنترل یا حذف نشدن سر و صدای آنها اختلالات جسمی و روانی نظیر پرخاشگری و بی‌حوصلگی، سردرد، سرگیجه، تهوع، افزایش فشار خون، کاهش بازده کاری، افزایش حوادث حین کار و کاهش شنوایی را برای کارکنانی به دنبال دارد که هر یک از آنان شهروندان این شهر و دارای خانواده‌هایی هستند که این تبعات بر آنان هم اثر منفی می‌گذارد.

ترافیک؛ علت اصلی آلودگی شهری

رئیس اداره نظارت و پایش اداره‌کل حفاظت محیط زیست قزوین ترافیک را علت اصلی آلودگی صوتی شهر در قزوین می‌داند و لازمه بهبود شرایط را کاهش این نوع از آلودگی عنوان می‌کند.

جمشید کاووسی با بیان اینکه انعکاس هر نوع صدا و ارتعاش بیش از حد مجاز در فضای باز، آلودگی صوتی نامیده می‌شود، به "پیام شهر" می‌گوید: حد مجاز صدا بر اساس استانداردها مشخص می‌شود که در بازه زمانی 7 صبح تا 10 شب، 55 دسی‌بل و در بازه 10 شب تا 7 صبح 45 دسی‌بل است.

او، عوامل ایجاد صدا را شامل منابع ثابت و متحرک عنوان می‌کند و می‌افزاید: منابع ثابت شامل مشاغلی مانند صافکاری‌، جوشکاری‌ و وجود کارخانجات و واحدهای تولیدی داخل شهر است که در شهر قزوین هم مناطقی مانند خیابان نواب، بلوار اسدآبادی و دروازه رشت از مهمترین نقاط تمرکز این مشاغل است و بیشتر با آلودگی صوتی ناشی از این نوع منابع ثابت درگیر است.

این مسئول، منابع متحرک را عامل اصلی آلودگی صوتی در شهر ما می‌داند که مهم‌ترین آنها خودروها و موتورسیکلت‌ها هستند و عواملی مانند کیفیت پایین خودروها، آسفالت، اصلاح هندسی نامناسب، کمبود درخت و فضای سبز و ساختمان‌های بلندمرتبه به عنوان عوامل ثانویه بر این آلودگی می‌افزاید.

کاووسی اضافه می‌کند: کم بودن عرض معابر به دلیل طولانی کردن مسیر تردد خودرو و موتورسیکلت باعث افزایش آلودگی صوتی می‌شود و تعداد بالای وسایل نقلیه که روزانه وارد معابر می‌شوند نیز بر افزایش آلودگی صوتی اثرگذار هستند.

او ادامه می‌دهد: روزانه شرکت‌های خودروزسازی خودرو می‌سازند و مردم آنها را خریداری می‌کنند که البته کیفیت این خودروها نیز جای بحث دارد و بر افزایش آلودگی صوتی موثر است.

به گفته کاووسی، برنامه‌ریزی دقیق برای توسعه سامانه حمل و نقل عمومی و ترغیب مردم برای استفاده از آن، از جدی‌ترین راه‌های کاهش آلودگی صوتی است که به موازات آن باید اصلاح هندسی معابر، توسعه فضای سبز و درختان، افزایش کیفیت تولید خودروها و بهبود شیوه‌های شهرسازی و مبلمان شهری در دستور کار باشد.

این مسئول تصریح می‌کند: در سال‌های گذشته میزان آلودگی صوتی شهر قزوین در قالب پژوهشی با سنجش 20 ایستگاه مورد بررسی قرار گرفت که در تمام آنها میزان صدا  بین 70 تا 73 دسی‌بل یعنی بالاتر از حد مجاز بود.

کاووسی می‌گوید: در مناطق مرکزی و جنوبی شهر مانند سبزه‌میدان، دروازه رشت و چهارراه ولی عصر(عج) به دلایلی از جمله ترافیک زیاد و عرض کم معابر، آلودگی صوتی بیشتر بود.

چند پیشنهاد

اما در میان دیگر شهرهای استان نیز طبق پژوهشی که در سال 95 برای بررسی وضعیت آلودگی صوتی چهار شهر تاکستان، آبیک، الوند و محمدیه صورت گرفت، شهر آبیک در مقایسه با سایر شهرهای مورد بررسی آرام تر و از اتفاقات صوتی کمتری برخوردار است.

بر اساس این مقاله که در کنفرانس بین المللی مهندسی معماری و شهرسازی منتشر شده است، به لحاظ تراز صدای معادل و شاخص آزاررسانی؛ شهر الوند در جایگاه نخست، دو شهر محمدیه و تاکستان در رتبه دوم و شهر آبیک در جایگاه آخر قرار می‌گیرد.

در بخشی از این مقاله آمده است: با کاستن از تعداد تردد وسایط نقلیه به نظر می‌رسد دستیابی به شهری عاری از آلاینده‌های بصری و صوتی و در نهایت جامعه‌ای سالم و پرنشاط در سایه همکاری مشترک مردم، دستگاه‌های اجرایی نظیر استانداری، شهرداری، سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری، سازمان نظام مهندسی، پلیس راهنمایی و رانندگی با مراکز دانشگاهی استان و در قالب پروژه‌های کاربردی قابل دستیابی است.

همچنین در این مقاله اشاره شده است که روش‌هایی نظیر تشویق مردم به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، دوچرخه یا پیاده‌روی، انجام برخی از فعالیت‌های بانکی یا اداری به روش‌های الکترونیکی نوین یا بهبود ترافیک با اصلاح هندسی معابر، بهبود کیفیت آسفالت خیابان‌ها، ترمیم و لکه‌گیری چاله‌ها، همسان‌سازی دریچه‌های آب، فاضلاب و...، ساخت تقاطع‌های غیرهمسطح، ساخت مسیرهای کوتاه‌تر به منظور کاستن از زمان سفر خودروها و تسهیل دسترسی به مناطق مختلف شهری به نحو موثری از صدای ترافیک در خیابان‌های پرترافیک می‌کاهد.

مزاحمت‌های صوتی

اما آلودگی صوتی تنها محدود به سروصدای ناشی از تردد خودروها یا مشاغل مزاحم نیست؛ بلکه گاهی هم خود را به شکل مزاحمت نشان می‌دهد و بیشترین آنها مربوط به سر و صدای افراطی در مراسم عروسی یا زیاد بودن صدای ضبط خودرو در معابر است.

طبق آماری که مرکز اطلاع‌رسانی فرماندهی انتظامی استان قزوین در اختیار "پیام شهر" قرار داده است، در 9 ماه نخست امسال آمار تماس‌های مردمی ثبت شده با سامانه 110 و شکایت به پلیس برای مزاحمت‌های صوتی ناشی از مراسم عروسی در استان 47 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته است.

همچنین بر این اساس؛ شکایت‌های مردمی از خودروها برای ایجاد مزاحمت صوتی در معابر استان طی این مدت 33 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش داشته است.

***

بر پایه این گزارش؛ بیهوده نیست که ترافیک یک مسئله اصلی در مدیریت تمام شهرهای دنیاست، چه اینکه کنترل نشدن آن تبعات جدی در ابعاد مختلف دارد.

اما ابعاد مردمی موضوع آلودگی صوتی نیز بسیار پررنگ است، زیرا هم عامل درد و هم راه درمان در دستان مردم است؛ آنجا که تا حد امکان کمتر از وسایل نقلیه شخصی و تک‌سرنشین استفاده کنند، صاحبان مشاغل پرسروصدا در طرح‌های انتقال این مشاغل به محدوده خارج از شهرها همراهی داشته باشند و کمتر برای اطرافیان مزاحمت‌های صوتی ایجاد کنند.

اما نقش مدیران نیز در زمینه کاهش آلودگی صوتی جدی است و تحقق این هدف، تعامل چشمگیر تمام دستگاه‌های مرتبط با موضوع را می‌طلبد.

 

سوتیتر1: حد مجاز صدا بر اساس استانداردها مشخص می‌شود که در بازه زمانی 7 صبح تا 10 شب 55 دسی‌بل و در بازه 10 شب تا 7 صبح 45 دسی‌بل است؛ اما در قزوین میزان صدا به محدوده بین حدود 70 تا 73 دسی‌بل یعنی بالاتر از حد مجاز می‌رسد

سوتیتر2: در مناطق مرکزی و جنوبی شهر مانند سبزه‌میدان، دروازه رشت و چهارراه ولی عصر(عج) به دلایلی از جمله ترافیک زیاد و عرض کم معابر، آلودگی صوتی بیشتر است

 

 

 

 

 

 

 

تابستان 89 پژوهشی با عنوان «آلودگی صوتی در شهر قزوین» توسط عده ای از استادیاران گروه بهداشت دانشگاه علوم پزشکی استان با همراهی اداره‌کل حفاظت محیط زیست قزوین انجام شد که بر اساس آن با تقسیم شهر به سه قسمت، میزان آلودگی صوتی در آن طبق روش مورد تایید سازمان حفاظت محیط زیست مورد بررسی و سنجش قرار گرفت و در نتیجه این امر مشخص شد که میانگین تراز صدای معادل در شهر قزوین از حد استاندارد محیط زیست برای محیط‌های مسکونی و تجاری بالاتر است.

همچنین میزان تراز صدای معادل در بخشی از قسمت‌های میانی و جنوبی شهر بیش از چهار برابر حد توصیه شده استاندارد محیط زیست برای مناطق شهری بود که این رقم برای مناطق شمالی میزان کمتری داشت.

بر این اساس، میزان تراز صدای معادل در مناطق جنوبی دو برابر مناطق میانی و چهار برابر مناطق شمالی شهر قزوین گزارش شد که پژوهشگران مسائلی نظیر تراکم جمعیت و حجم بالای تردد مردم و وسایل نقلیه به واسطه وجود مراکز تجاری نظیر بازار را از جمله دلایل آن عنوان کردند.

چند سال پیش هم صدرالدین علیپور، مدیرکل وقت محیط زیست قزوین آلودگی صوتی را دومین عامل آلودگی هوا پس از آلودگی‌های شیمیایی ذکر و بر ضرورت استفاده از روش‌های ارزیابی و کنترل آلودگی صوتی با هدف حذف و کاهش آثار آلودگی صوتی تاکید کرد.

در استان ما البته به واسطه وجود صدها واحد تولیدی و صنعتی، بایدآلودگی صوتی را جدی‌تر گرفت؛ ضمن اینکه حدود 300 کارگاه در استان وجود دارد که کنترل یا حذف نشدن سر و صدای آنها اختلالات جسمی و روانی نظیر پرخاشگری و بی‌حوصلگی، سردرد، سرگیجه، تهوع، افزایش فشار خون، کاهش بازده کاری، افزایش حوادث حین کار و کاهش شنوایی را برای کارکنانی به دنبال دارد که هر یک از آنان شهروندان این شهر و دارای خانواده‌هایی هستند که این تبعات بر آنان هم اثر منفی می‌گذارد.

ترافیک؛ علت اصلی آلودگی شهری

رئیس اداره نظارت و پایش اداره‌کل حفاظت محیط زیست قزوین ترافیک را علت اصلی آلودگی صوتی شهر در قزوین می‌داند و لازمه بهبود شرایط را کاهش این نوع از آلودگی عنوان می‌کند.

جمشید کاووسی با بیان اینکه انعکاس هر نوع صدا و ارتعاش بیش از حد مجاز در فضای باز، آلودگی صوتی نامیده می‌شود، به "پیام شهر" می‌گوید: حد مجاز صدا بر اساس استانداردها مشخص می‌شود که در بازه زمانی 7 صبح تا 10 شب، 55 دسی‌بل و در بازه 10 شب تا 7 صبح 45 دسی‌بل است.

او، عوامل ایجاد صدا را شامل منابع ثابت و متحرک عنوان می‌کند و می‌افزاید: منابع ثابت شامل مشاغلی مانند صافکاری‌، جوشکاری‌ و وجود کارخانجات و واحدهای تولیدی داخل شهر است که در شهر قزوین هم مناطقی مانند خیابان نواب، بلوار اسدآبادی و دروازه رشت از مهمترین نقاط تمرکز این مشاغل است و بیشتر با آلودگی صوتی ناشی از این نوع منابع ثابت درگیر است.

این مسئول، منابع متحرک را عامل اصلی آلودگی صوتی در شهر ما می‌داند که مهم‌ترین آنها خودروها و موتورسیکلت‌ها هستند و عواملی مانند کیفیت پایین خودروها، آسفالت، اصلاح هندسی نامناسب، کمبود درخت و فضای سبز و ساختمان‌های بلندمرتبه به عنوان عوامل ثانویه بر این آلودگی می‌افزاید.

کاووسی اضافه می‌کند: کم بودن عرض معابر به دلیل طولانی کردن مسیر تردد خودرو و موتورسیکلت باعث افزایش آلودگی صوتی می‌شود و تعداد بالای وسایل نقلیه که روزانه وارد معابر می‌شوند نیز بر افزایش آلودگی صوتی اثرگذار هستند.

او ادامه می‌دهد: روزانه شرکت‌های خودروزسازی خودرو می‌سازند و مردم آنها را خریداری می‌کنند که البته کیفیت این خودروها نیز جای بحث دارد و بر افزایش آلودگی صوتی موثر است.

به گفته کاووسی، برنامه‌ریزی دقیق برای توسعه سامانه حمل و نقل عمومی و ترغیب مردم برای استفاده از آن، از جدی‌ترین راه‌های کاهش آلودگی صوتی است که به موازات آن باید اصلاح هندسی معابر، توسعه فضای سبز و درختان، افزایش کیفیت تولید خودروها و بهبود شیوه‌های شهرسازی و مبلمان شهری در دستور کار باشد.

این مسئول تصریح می‌کند: در سال‌های گذشته میزان آلودگی صوتی شهر قزوین در قالب پژوهشی با سنجش 20 ایستگاه مورد بررسی قرار گرفت که در تمام آنها میزان صدا  بین 70 تا 73 دسی‌بل یعنی بالاتر از حد مجاز بود.

کاووسی می‌گوید: در مناطق مرکزی و جنوبی شهر مانند سبزه‌میدان، دروازه رشت و چهارراه ولی عصر(عج) به دلایلی از جمله ترافیک زیاد و عرض کم معابر، آلودگی صوتی بیشتر بود.

چند پیشنهاد

اما در میان دیگر شهرهای استان نیز طبق پژوهشی که در سال 95 برای بررسی وضعیت آلودگی صوتی چهار شهر تاکستان، آبیک، الوند و محمدیه صورت گرفت، شهر آبیک در مقایسه با سایر شهرهای مورد بررسی آرام تر و از اتفاقات صوتی کمتری برخوردار است.

بر اساس این مقاله که در کنفرانس بین المللی مهندسی معماری و شهرسازی منتشر شده است، به لحاظ تراز صدای معادل و شاخص آزاررسانی؛ شهر الوند در جایگاه نخست، دو شهر محمدیه و تاکستان در رتبه دوم و شهر آبیک در جایگاه آخر قرار می‌گیرد.

در بخشی از این مقاله آمده است: با کاستن از تعداد تردد وسایط نقلیه به نظر می‌رسد دستیابی به شهری عاری از آلاینده‌های بصری و صوتی و در نهایت جامعه‌ای سالم و پرنشاط در سایه همکاری مشترک مردم، دستگاه‌های اجرایی نظیر استانداری، شهرداری، سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهرداری، سازمان نظام مهندسی، پلیس راهنمایی و رانندگی با مراکز دانشگاهی استان و در قالب پروژه‌های کاربردی قابل دستیابی است.

همچنین در این مقاله اشاره شده است که روش‌هایی نظیر تشویق مردم به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، دوچرخه یا پیاده‌روی، انجام برخی از فعالیت‌های بانکی یا اداری به روش‌های الکترونیکی نوین یا بهبود ترافیک با اصلاح هندسی معابر، بهبود کیفیت آسفالت خیابان‌ها، ترمیم و لکه‌گیری چاله‌ها، همسان‌سازی دریچه‌های آب، فاضلاب و...، ساخت تقاطع‌های غیرهمسطح، ساخت مسیرهای کوتاه‌تر به منظور کاستن از زمان سفر خودروها و تسهیل دسترسی به مناطق مختلف شهری به نحو موثری از صدای ترافیک در خیابان‌های پرترافیک می‌کاهد.

مزاحمت‌های صوتی

اما آلودگی صوتی تنها محدود به سروصدای ناشی از تردد خودروها یا مشاغل مزاحم نیست؛ بلکه گاهی هم خود را به شکل مزاحمت نشان می‌دهد و بیشترین آنها مربوط به سر و صدای افراطی در مراسم عروسی یا زیاد بودن صدای ضبط خودرو در معابر است.

طبق آماری که مرکز اطلاع‌رسانی فرماندهی انتظامی استان قزوین در اختیار "پیام شهر" قرار داده است، در 9 ماه نخست امسال آمار تماس‌های مردمی ثبت شده با سامانه 110 و شکایت به پلیس برای مزاحمت‌های صوتی ناشی از مراسم عروسی در استان 47 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته است.

همچنین بر این اساس؛ شکایت‌های مردمی از خودروها برای ایجاد مزاحمت صوتی در معابر استان طی این مدت 33 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش داشته است.

***

بر پایه این گزارش؛ بیهوده نیست که ترافیک یک مسئله اصلی در مدیریت تمام شهرهای دنیاست، چه اینکه کنترل نشدن آن تبعات جدی در ابعاد مختلف دارد.

اما ابعاد مردمی موضوع آلودگی صوتی نیز بسیار پررنگ است، زیرا هم عامل درد و هم راه درمان در دستان مردم است؛ آنجا که تا حد امکان کمتر از وسایل نقلیه شخصی و تک‌سرنشین استفاده کنند، صاحبان مشاغل پرسروصدا در طرح‌های انتقال این مشاغل به محدوده خارج از شهرها همراهی داشته باشند و کمتر برای اطرافیان مزاحمت‌های صوتی ایجاد کنند.

اما نقش مدیران نیز در زمینه کاهش آلودگی صوتی جدی است و تحقق این هدف، تعامل چشمگیر تمام دستگاه‌های مرتبط با موضوع را می‌طلبد.

 

سوتیتر1: حد مجاز صدا بر اساس استانداردها مشخص می‌شود که در بازه زمانی 7 صبح تا 10 شب 55 دسی‌بل و در بازه 10 شب تا 7 صبح 45 دسی‌بل است؛ اما در قزوین میزان صدا به محدوده بین حدود 70 تا 73 دسی‌بل یعنی بالاتر از حد مجاز می‌رسد

سوتیتر2: در مناطق مرکزی و جنوبی شهر مانند سبزه‌میدان، دروازه رشت و چهارراه ولی عصر(عج) به دلایلی از جمله ترافیک زیاد و عرض کم معابر، آلودگی صوتی بیشتر است